I. klemmen ГЛАГ прх
Klemme <-, -n> ['klɛmə] СЪЩ f
1. Klemme (bes Haarklemme):
| ich | klemme |
|---|---|
| du | klemmst |
| er/sie/es | klemmt |
| wir | klemmen |
| ihr | klemmt |
| sie | klemmen |
| ich | klemmte |
|---|---|
| du | klemmtest |
| er/sie/es | klemmte |
| wir | klemmten |
| ihr | klemmtet |
| sie | klemmten |
| ich | habe | geklemmt |
|---|---|---|
| du | hast | geklemmt |
| er/sie/es | hat | geklemmt |
| wir | haben | geklemmt |
| ihr | habt | geklemmt |
| sie | haben | geklemmt |
| ich | hatte | geklemmt |
|---|---|---|
| du | hattest | geklemmt |
| er/sie/es | hatte | geklemmt |
| wir | hatten | geklemmt |
| ihr | hattet | geklemmt |
| sie | hatten | geklemmt |
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.