 
  
 brennend ПРИЛ
I. brennen <brennt, brannte, gebrannt> ['brɛnən] ГЛАГ нпрх
1. brennen:
| ich | brenne | 
|---|---|
| du | brennst | 
| er/sie/es | brennt | 
| wir | brennen | 
| ihr | brennt | 
| sie | brennen | 
| ich | brannte | 
|---|---|
| du | branntest | 
| er/sie/es | brannte | 
| wir | brannten | 
| ihr | branntet | 
| sie | brannten | 
| ich | habe | gebrannt | 
|---|---|---|
| du | hast | gebrannt | 
| er/sie/es | hat | gebrannt | 
| wir | haben | gebrannt | 
| ihr | habt | gebrannt | 
| sie | haben | gebrannt | 
| ich | hatte | gebrannt | 
|---|---|---|
| du | hattest | gebrannt | 
| er/sie/es | hatte | gebrannt | 
| wir | hatten | gebrannt | 
| ihr | hattet | gebrannt | 
| sie | hatten | gebrannt | 
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.
 
  
 