 
  
 Klatsch <-(e)s, -e> [klaʧ] СЪЩ м
1. Klatsch (klatschendes Geräusch):
-  Klatsch
-  плясък м
2. Klatsch прин разг (Tratsch):
-  Klatsch
-  клюки f мн
-  Klatsch
-  клюкарстване ср
I. klatschen ['klaʧən] ГЛАГ нпрх
1. klatschen +haben:
2. klatschen +sein:
3. klatschen +haben прин разг (tratschen):
-  
-  клюкарствам за нкг/нщ
| ich | klatsche | 
|---|---|
| du | klatschst | 
| er/sie/es | klatscht | 
| wir | klatschen | 
| ihr | klatscht | 
| sie | klatschen | 
| ich | klatschte | 
|---|---|
| du | klatschtest | 
| er/sie/es | klatschte | 
| wir | klatschten | 
| ihr | klatschtet | 
| sie | klatschten | 
| ich | habe | geklatscht | 
|---|---|---|
| du | hast | geklatscht | 
| er/sie/es | hat | geklatscht | 
| wir | haben | geklatscht | 
| ihr | habt | geklatscht | 
| sie | haben | geklatscht | 
| ich | hatte | geklatscht | 
|---|---|---|
| du | hattest | geklatscht | 
| er/sie/es | hatte | geklatscht | 
| wir | hatten | geklatscht | 
| ihr | hattet | geklatscht | 
| sie | hatten | geklatscht | 
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.
 
  
 