miss·be·ha·gen* <es missbehagt, hat missbehagt>, miß·be·ha·gen*ALT [ˈmɪsbəha:gn̩] ГЛАГ нпрх geh
Miss·be·ha·genRS, Miß·be·ha·genALT <-s> [ˈmɪsbəha:gn̩] СЪЩ ср kein мн geh
1. Missbehagen (Unbehagen):
2. Missbehagen (Missfallen):
- Missbehagen
- displeasure no мн
| ich | missbehage |
|---|---|
| du | missbehagst |
| er/sie/es | missbehagt |
| wir | missbehagen |
| ihr | missbehagt |
| sie | missbehagen |
| ich | missbehagte |
|---|---|
| du | missbehagtest |
| er/sie/es | missbehagte |
| wir | missbehagten |
| ihr | missbehagtet |
| sie | missbehagten |
| ich | habe | missbehagt |
|---|---|---|
| du | hast | missbehagt |
| er/sie/es | hat | missbehagt |
| wir | haben | missbehagt |
| ihr | habt | missbehagt |
| sie | haben | missbehagt |
| ich | hatte | missbehagt |
|---|---|---|
| du | hattest | missbehagt |
| er/sie/es | hatte | missbehagt |
| wir | hatten | missbehagt |
| ihr | hattet | missbehagt |
| sie | hatten | missbehagt |
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.