 
  
 I. brum·men [ˈbrʊmən] ГЛАГ нпрх
1. brummen:
3. brummen разг (in Haft sein):
| ich | brumme | 
|---|---|
| du | brummst | 
| er/sie/es | brummt | 
| wir | brummen | 
| ihr | brummt | 
| sie | brummen | 
| ich | brummte | 
|---|---|
| du | brummtest | 
| er/sie/es | brummte | 
| wir | brummten | 
| ihr | brummtet | 
| sie | brummten | 
| ich | habe | gebrummt | 
|---|---|---|
| du | hast | gebrummt | 
| er/sie/es | hat | gebrummt | 
| wir | haben | gebrummt | 
| ihr | habt | gebrummt | 
| sie | haben | gebrummt | 
| ich | hatte | gebrummt | 
|---|---|---|
| du | hattest | gebrummt | 
| er/sie/es | hatte | gebrummt | 
| wir | hatten | gebrummt | 
| ihr | hattet | gebrummt | 
| sie | hatten | gebrummt | 
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.
 
  
 