be·see·len* [bəˈze:lən] ГЛАГ прх
1. beseelen (durchdringen):
2. beseelen (mit innerem Leben erfüllen):
| ich | beseele |
|---|---|
| du | beseelst |
| er/sie/es | beseelt |
| wir | beseelen |
| ihr | beseelt |
| sie | beseelen |
| ich | beseelte |
|---|---|
| du | beseeltest |
| er/sie/es | beseelte |
| wir | beseelten |
| ihr | beseeltet |
| sie | beseelten |
| ich | habe | beseelt |
|---|---|---|
| du | hast | beseelt |
| er/sie/es | hat | beseelt |
| wir | haben | beseelt |
| ihr | habt | beseelt |
| sie | haben | beseelt |
| ich | hatte | beseelt |
|---|---|---|
| du | hattest | beseelt |
| er/sie/es | hatte | beseelt |
| wir | hatten | beseelt |
| ihr | hattet | beseelt |
| sie | hatten | beseelt |
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.
Няма налични примерни изречения
Опитай с друг запис