ver·trau·en* ГЛАГ нпрх
2. vertrauen (sich fest verlassen):
ver·traut ПРИЛ
1. vertraut (wohlbekannt):
Ver·trau·en <-s> СЪЩ ср kein мн
| ich | vertraue |
|---|---|
| du | vertraust |
| er/sie/es | vertraut |
| wir | vertrauen |
| ihr | vertraut |
| sie | vertrauen |
| ich | vertraute |
|---|---|
| du | vertrautest |
| er/sie/es | vertraute |
| wir | vertrauten |
| ihr | vertrautet |
| sie | vertrauten |
| ich | habe | vertraut |
|---|---|---|
| du | hast | vertraut |
| er/sie/es | hat | vertraut |
| wir | haben | vertraut |
| ihr | habt | vertraut |
| sie | haben | vertraut |
| ich | hatte | vertraut |
|---|---|---|
| du | hattest | vertraut |
| er/sie/es | hatte | vertraut |
| wir | hatten | vertraut |
| ihr | hattet | vertraut |
| sie | hatten | vertraut |
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.