infirmer [ɛ͂fiʀme] ГЛАГ прх
1. infirmer:
-  infirmer
-  
2. infirmer ЮР:
-  infirmer (décision)
-  
-  infirmer (jugement)
-  
| j' | infirme | 
|---|---|
| tu | infirmes | 
| il/elle/on | infirme | 
| nous | infirmons | 
| vous | infirmez | 
| ils/elles | infirment | 
| j' | infirmais | 
|---|---|
| tu | infirmais | 
| il/elle/on | infirmait | 
| nous | infirmions | 
| vous | infirmiez | 
| ils/elles | infirmaient | 
| j' | infirmai | 
|---|---|
| tu | infirmas | 
| il/elle/on | infirma | 
| nous | infirmâmes | 
| vous | infirmâtes | 
| ils/elles | infirmèrent | 
| j' | infirmerai | 
|---|---|
| tu | infirmeras | 
| il/elle/on | infirmera | 
| nous | infirmerons | 
| vous | infirmerez | 
| ils/elles | infirmeront | 
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.
Няма налични примерни изречения
Опитай с друг запис
