I. accepter [aksɛpte] ГЛАГ прх
1. accepter (prendre):
- accepter (cadeau, poste, commande)
-
- accepter (excuses)
-
- accepter (excuses)
-
- accepter (responsabilité, cautionnement)
-
2. accepter a. ФИН:
- accepter (accueillir favorablement)
-
3. accepter (se soumettre à):
- accepter (échec, épreuve)
-
- accepter (échec, épreuve)
-
- accepter (risque)
-
- accepter (destin)
-
- accepter (destin)
-
| j' | accepte |
|---|---|
| tu | acceptes |
| il/elle/on | accepte |
| nous | acceptons |
| vous | acceptez |
| ils/elles | acceptent |
| j' | acceptais |
|---|---|
| tu | acceptais |
| il/elle/on | acceptait |
| nous | acceptions |
| vous | acceptiez |
| ils/elles | acceptaient |
| j' | acceptai |
|---|---|
| tu | acceptas |
| il/elle/on | accepta |
| nous | acceptâmes |
| vous | acceptâtes |
| ils/elles | acceptèrent |
| j' | accepterai |
|---|---|
| tu | accepteras |
| il/elle/on | acceptera |
| nous | accepterons |
| vous | accepterez |
| ils/elles | accepteront |
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.