zatriumfować [zatrjuw̃fovatɕ]
zatriumfować св od triumfować
triumfować <‑fuje; св za‑> [trijuw̃fovatɕ] ГЛАГ нпрх
1. triumfować (zwyciężać):
2. triumfować (cieszyć się ze zwycięstwa):
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.
едноезични примери (не са проверени от PONS редакцията)
Oczywiście po mojej śmierci zatriumfują ci, którzy mnie uważali za naiwnego idealistę.
pl.wikipedia.org Postulowany przezeń program polityczny oparty był na wyższości moralnej i duchowej, dzięki którym „sprawa polska” miała zatriumfować nad zaborcami.
pl.wikipedia.org Faszyści uważali że zorganizowanie państwa zdolnego do mobilizacji milionów ludzi i wspierania żołnierzy na linii frontu zatriumfowało nad mitem postępu i erą liberalizmu.
pl.wikipedia.org Wyraźnie zatriumfowało myślenie, w którym organizmy żywe postrzegano jako bardzo złożone maszyny zdolne do nieustannego powielania swojego materiału genetycznego.
pl.wikipedia.org Konstytucja hiszpańska zdążyła wywrzeć istotny wpływ, mimo że w 1814 roku została uchylona, a reakcja ponownie zatriumfowała.
pl.wikipedia.org