zagonić [zagoɲitɕ]
zagonić св od zaganiać
zaganiać <‑ia> [zagaɲatɕ] ГЛАГ прх разг
1. zaganiać < св zagonić> (goniąc doprowadzić do śmierci):
2. zaganiać < св zagnać> <[lub zagonić]> (zapędzić kogoś lub coś):
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.
едноезични примери (не са проверени от PONS редакцията)
Bolszewicy zagonili ich do lasu, wepchnęli do opuszczonego szybu, a następnie wrzucili do niego granaty.
pl.wikipedia.org Socjologów tutaj zagoniono do uniwersytetów, powiązano z władzami, socjologii nadano charakter instytucjonalny.
pl.wikipedia.org Oddzielone bydło należy zagonić do zagrody, znajdującej się na końcu areny, mierzącej 5 na 7 metrów, i posiadającej trzymetrową bramę.
pl.wikipedia.org Wataha goniąca ofiarę o dużych rozmiarach stara się zagonić ją w miejsce uniemożliwiające dalszą ucieczkę, następnie otoczyć i pochwycić za gardło.
pl.wikipedia.org Więźniom dano łopaty i zagoniono do kopania rowów, jak się potem okazało – dla więźniów z sąsiedniej celi.
pl.wikipedia.org