pozostawiać <‑ia> [pozostavjatɕ], pozostawić [pozostavitɕ] ГЛАГ прх св
1. pozostawiać (nie zabrać ze sobą):
- pozostawiać dobytek
-
2. pozostawiać (opuścić):
- pozostawiać dzieci, rodzinę
-
- pozostawiać dzieci, rodzinę
-
3. pozostawiać (zostawić w spadku):
- pozostawiać dom, działkę
-
4. pozostawiać (mieć rezultat):
5. pozostawiać (wstrzymać się od działania):
6. pozostawiać (zostawić w gestii):
7. pozostawiać (zachować dla siebie):
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.
Примери от PONS речника (редакционно проверени)
едноезични примери (не са проверени от PONS редакцията)
Teoretycznie wszystkie reakcje chemiczne osiągają stan równowagi o ile pozostawi się je „w spokoju” na odpowiednio długi czas.
pl.wikipedia.org Pozostawiło to swoje piętno na jego stylu pisarskim.
pl.wikipedia.org Po tym co zobaczyła wyszła i zamknęła drzwi, by pozostawić miejsce zbrodni w nienaruszonym stanie.
pl.wikipedia.org Premier pozostawił sejmom krajowym dużo większy od swojego poprzednika zakres samodzielności.
pl.wikipedia.org Ta trzynawowa bazylika miała nieregularny rozkład pomieszczeń, przy budowie pozostawiono fundamenty romańskiej wieży, której części do tej pory widać w chórze kościoła.
pl.wikipedia.org