otoczyć [ototʃɨtɕ]
otoczyć св od otaczać
I. otaczać <‑cza; св otoczyć> [otatʃatɕ] ГЛАГ прх
1. otaczać (okalać):
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.
едноезични примери (не са проверени от PONS редакцията)
Nadal reprezentował radykalnie lewicowe poglądy i otoczył się politykami o podobnych przekonaniach.
pl.wikipedia.org W tym dniu uniwersytet otoczyła kordonem policja, przybyła na prośbę rektora.
pl.wikipedia.org Wojsko otoczyło pozostałych na miejscu obrońców - niektórzy ratowali się ucieczką, inni nadal śpiewali lub modlili się.
pl.wikipedia.org Świątynię otoczył cmentarz ogrodzony murem, na którym również wyznawcy religii innych niż katolicka mieli swoją część.
pl.wikipedia.org Podczas gdy koloniści spali, najeźdźcy otoczyli ich domy i czekali na sygnał od swojego przywódcy.
pl.wikipedia.org