odmówić [odmuvitɕ]
odmówić св od odmawiać
II. odmawiać <‑ia; св odmówić> [odmavjatɕ] ГЛАГ прх
3. odmawiać (nie udzielać):
4. odmawiać обикн нсв (negować):
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.
едноезични примери (не са проверени от PONS редакцията)
Ten ostatni jest bardzo niechętnie nastawiony do faktu spędzenia weekendu w otoczeniu wiejskim, nie wypada mu jednak odmówić znajomym.
pl.wikipedia.org Może odmówić jeżeli narusza to prawo, nie bada natomiast przyczyn dymisji.
pl.wikipedia.org Nie poczuwamy się przecież do wdzięczności względem ludzi świadczących nam dobrodziejstwa z musu, uważamy, że nie oferują nam nic, skoro nie są władni niczego odmówić.
pl.wikipedia.org Dodatkowo redaktor naczelny może odmówić sprostowania, jeżeli odnosi się ono do wiadomości poprzednio sprostowanej, jest wystosowane przez osobę, niebędącą osobą zainteresowaną lub zawiera sformułowania wulgarne lub obelżywe.
pl.wikipedia.org Po konferencji, która zgromadziła 400 uczestników, a ok. 300 dalszym chętnym trzeba było odmówić możliwości udziału z powodu braku miejsc, ruch nabrał impetu.
pl.wikipedia.org