I. obarczać <‑cza> [obartʃatɕ], obarczyć [obartʃɨtɕ] св ГЛАГ прх
1. obarczać обикн св (obciążać):
2. obarczać (zlecać, powierzać):
3. obarczać (obwiniać):
- obarczać kogoś odpowiedzialnością [za coś]
-
- obarczać kogoś odpowiedzialnością [za coś]
-
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.
едноезични примери (не са проверени от PONS редакцията)
Nieżyczliwi mu kronikarze niedwuznacznie obarczają go winą za nagłe zgony obu młodszych braci, brakuje jednak na to przekonujących dowodów.
pl.wikipedia.org W dyplomatyczny sposób obarcza cesarza odpowiedzialnością, że nie chce wystąpić jako sędzia w tej sprawie.
pl.wikipedia.org Odpowiedzialnością za upadek szkół obarcza nie nauczycieli, ale odpowiednie władze (uwidacznia się to np. w apelu skierowanym do scholastyków, proboszczów i rajców).
pl.wikipedia.org Nie uważamy się za faszystów ani za hitlerowców również dlatego, że oba te ruchy mają wiele wad, a nawet grzechów, którymi obarczać się nie chcemy.
pl.wikipedia.org Całą winą obarcza gubernatora i postanawia dogadać się ze spiskowcami.
pl.wikipedia.org