hipoteka <род ‑ki, мн ‑ki> [xipoteka] СЪЩ f
1. hipoteka (zabezpieczenie wierzytelności):
- hipoteka
- Hypothek f
- hipoteka przymusowa ЮР
-
2. hipoteka (księga wieczysta):
- hipoteka
- Grundbuch ср
3. hipoteka (biuro):
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.
Примери от PONS речника (редакционно проверени)
- hipoteka przymusowa ЮР
едноезични примери (не са проверени от PONS редакцията)
W roku 1889 dobra ostrowieckie zostały rozdrobnione a każda część otrzymała osobną hipotekę.
pl.wikipedia.org Hipoteczny list zastawny – dłużny papier wartościowy imienny lub na okaziciela, emitowany przez banki hipoteczne, którego podstawą emisji jest wierzytelność zabezpieczona hipoteką.
pl.wikipedia.org Kryzys z 1819 roku sprawił, że banki przejmowały ziemie obciążone hipoteką od pożyczkobiorców, niezdolnych do spłaty kredytów.
pl.wikipedia.org W okresie od 9 października 1807 roku do 2 marca 1850 roku prawo do własnych hipotek otrzymali wszyscy którzy zachowali ziemię, stając się jej właścicielami.
pl.wikipedia.org Ustawy ustanawiające zastaw mechanika zazwyczaj przyznają mu wyższy priorytet zaspokojenia z nieruchomości, niż prawo przyznaje większości innych zabezpieczeń majątkowych wpisanych na hipotekę.
pl.wikipedia.org