głównodowodzący (-ca) <род ‑cego, мн ‑cy> [gwuvnodovodzontsɨ] СЪЩ м (f) odm jak adj
- głównodowodzący (-ca)
-
- głównodowodzący (-ca)
-
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.
Няма налични примерни изречения
Опитай с друг запис
едноезични примери (не са проверени от PONS редакцията)
Tuż przed śmiercią mianowała jeszcze dwóch następnych krewnych na najwyższe stanowiska w administracji: kanclerza i głównodowodzącego armii.
pl.wikipedia.org Z tego powodu został mianowany głównodowodzącym egipskiej armii.
pl.wikipedia.org W 1676 r. uzyskał buławę wielką koronną stając się formalnie głównodowodzącym wojsk koronnych, nie był jednak wybitnym wodzem i niknął w cieniu nowego króla.
pl.wikipedia.org Głównodowodzący popełnił jednak błąd zakładając, że jest ono niemożliwe do sforsowania i rozmieścił na szczycie szczupłe siły w postaci zaledwie 3 kompanii strzelców.
pl.wikipedia.org Poważnym mankamentem sił republikańskich było dowodzenie – bowiem głównodowodzący większości sił nie mieli żadnego przeszkolenia wojskowego i mieli bardzo mierne talenty dowódcze.
pl.wikipedia.org Преглеждане на речниците
- głowonóg
- głowotułów
- głowowy
- głód
- głóg
- głównodowodzący
- główny
- główszczyzna
- głucha
- głuchawy
- głuchnąć