stinken <stank, gestunken> [ˈʃtɪŋkən] ГЛАГ нпрх
2. stinken sl (verdächtig sein) Sache, Angelegenheit:
| ich | stinke | 
|---|---|
| du | stinkst | 
| er/sie/es | stinkt | 
| wir | stinken | 
| ihr | stinkt | 
| sie | stinken | 
| ich | stank | 
|---|---|
| du | stankst | 
| er/sie/es | stank | 
| wir | stanken | 
| ihr | stankt | 
| sie | stanken | 
| ich | habe | gestunken | 
|---|---|---|
| du | hast | gestunken | 
| er/sie/es | hat | gestunken | 
| wir | haben | gestunken | 
| ihr | habt | gestunken | 
| sie | haben | gestunken | 
| ich | hatte | gestunken | 
|---|---|---|
| du | hattest | gestunken | 
| er/sie/es | hatte | gestunken | 
| wir | hatten | gestunken | 
| ihr | hattet | gestunken | 
| sie | hatten | gestunken | 
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.
