I. kleben [ˈkleːbən] ГЛАГ нпрх
1. kleben (klebrig sein):
- kleben
-
2. kleben (haften):
3. kleben разг (treu befolgen):
- an etw дат kleben
- suivre fidèlement qc
| ich | klebe |
|---|---|
| du | klebst |
| er/sie/es | klebt |
| wir | kleben |
| ihr | klebt |
| sie | kleben |
| ich | klebte |
|---|---|
| du | klebtest |
| er/sie/es | klebte |
| wir | klebten |
| ihr | klebtet |
| sie | klebten |
| ich | habe | geklebt |
|---|---|---|
| du | hast | geklebt |
| er/sie/es | hat | geklebt |
| wir | haben | geklebt |
| ihr | habt | geklebt |
| sie | haben | geklebt |
| ich | hatte | geklebt |
|---|---|---|
| du | hattest | geklebt |
| er/sie/es | hatte | geklebt |
| wir | hatten | geklebt |
| ihr | hattet | geklebt |
| sie | hatten | geklebt |
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.