ganzmachen
ganzmachen → ganz I. 5.
I. ganz [gants] ПРИЛ
1. ganz (gesamt, vollzählig):
2. ganz (vollständig, nicht geteilt):
3. ganz разг (alle):
4. ganz разг (all der/die/das ...):
5. ganz разг (unbeschädigt):
ich | mache | ganz |
---|---|---|
du | machst | ganz |
er/sie/es | macht | ganz |
wir | machen | ganz |
ihr | macht | ganz |
sie | machen | ganz |
ich | machte | ganz |
---|---|---|
du | machtest | ganz |
er/sie/es | machte | ganz |
wir | machten | ganz |
ihr | machtet | ganz |
sie | machten | ganz |
ich | habe | ganzgemacht |
---|---|---|
du | hast | ganzgemacht |
er/sie/es | hat | ganzgemacht |
wir | haben | ganzgemacht |
ihr | habt | ganzgemacht |
sie | haben | ganzgemacht |
ich | hatte | ganzgemacht |
---|---|---|
du | hattest | ganzgemacht |
er/sie/es | hatte | ganzgemacht |
wir | hatten | ganzgemacht |
ihr | hattet | ganzgemacht |
sie | hatten | ganzgemacht |
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.
Примери от PONS речника (редакционно проверени)
- rafistoler qc разг