ZWANG - немски-полски превод

zwạng [tsvaŋ] ГЛАГ прх, рефл

zwang imp von zwingen

I. zwịngen <zwingt, zwang, gezwungen> [ˈtsvɪŋən] ГЛАГ прх

1. zwingen (nötigen):

jdn zwingen [etw zu tun]

zmuszać [св zmusić] kogoś [do robienia czegoś]

die Lage zwingt zum Handeln

sytuacja f zmusza do działania

ich sehe mich gezwungen zu ...

jestem zmuszony...

ich lasse mich nicht zwingen

nie dam się zmusić

ich zwinge Sie nicht

nie zmuszam [lub przymuszam] pana/pani

man zwang sie an den Verhandlungstisch

zmuszono ich do negocjacji

2. zwingen geh (drängen):

seinen Gegner zu Boden zwingen

powalić swego przeciwnika na ziemię

II. zwịngen <zwingt, zwang, gezwungen> [ˈtsvɪŋən] ГЛАГ рефл

sich zu einer Arbeit zwingen (sich überwinden)

przemóc się, żeby wykonać jakąś pracę

sich zu einem Lächeln zwingen

zmuszać [св zmusić] się do uśmiechu

er musste sich dazu zwingen, das zu tun

musiał się przełamać, żeby to zrobić

Zwạng <‑[e]s, Zwänge> [tsvaŋ, pl: ˈtsvɛŋə] СЪЩ м

1. Zwang:

Zwang (Gewalt)

przymus м

Zwang (Druck)

presja f

Zwang (Druck)

nacisk м

gesellschaftliche Zwänge

nacisk społeczny

gesellschaftliche Zwänge

presja społeczna

sich äußeren Zwängen beugen

ulegać [св ulec] naciskom zewnętrznym

Zwang auf jdn ausüben

wywierać [св wywrzeć] presję [lub nacisk] na kogoś

unter Zwang stehen

znajdować [св znaleźć] się pod presją

2. Zwang (Beschränkung):

Zwang

skrępowanie ср

tu dir keinen Zwang an

nie krępuj się

3. Zwang (starker Drang):

Zwang

silne dążenie ср

einem inneren Zwang folgen

poddawać [св poddać] się wewnętrznemu przymusowi

4. Zwang (Notwendigkeit):

Zwang

konieczność f

wirtschaftliche Zwänge

presja f gospodarcza

I. zwịngen <zwingt, zwang, gezwungen> [ˈtsvɪŋən] ГЛАГ прх

1. zwingen (nötigen):

jdn zwingen [etw zu tun]

zmuszać [св zmusić] kogoś [do robienia czegoś]

die Lage zwingt zum Handeln

sytuacja f zmusza do działania

ich sehe mich gezwungen zu ...

jestem zmuszony...

ich lasse mich nicht zwingen

nie dam się zmusić

ich zwinge Sie nicht

nie zmuszam [lub przymuszam] pana/pani

man zwang sie an den Verhandlungstisch

zmuszono ich do negocjacji

2. zwingen geh (drängen):

seinen Gegner zu Boden zwingen

powalić swego przeciwnika na ziemię

II. zwịngen <zwingt, zwang, gezwungen> [ˈtsvɪŋən] ГЛАГ рефл

sich zu einer Arbeit zwingen (sich überwinden)

przemóc się, żeby wykonać jakąś pracę

sich zu einem Lächeln zwingen

zmuszać [св zmusić] się do uśmiechu

er musste sich dazu zwingen, das zu tun

musiał się przełamać, żeby to zrobić

I. gezwụngen [gə​ˈtsvʊŋən] ГЛАГ прх, рефл

gezwungen pp von zwingen

II. gezwụngen [gə​ˈtsvʊŋən] ПРИЛ

gezwungen Benehmen

sztuczny

gezwungen Lachen

nienaturalny

gezwungen Lachen

wymuszony

III. gezwụngen [gə​ˈtsvʊŋən] НРЧ

ihr Lachen wirkt etw gezwungen

jej śmiech jest jakby wymuszony

Präsens

ich	zwinge
du	zwingst
er/sie/es	zwingt
wir	zwingen
ihr	zwingt
sie	zwingen

Präteritum

ich	zwang
du	zwangst
er/sie/es	zwang
wir	zwangen
ihr	zwangt
sie	zwangen

Perfekt

ich	habe	gezwungen
du	hast	gezwungen
er/sie/es	hat	gezwungen
wir	haben	gezwungen
ihr	habt	gezwungen
sie	haben	gezwungen

Plusquamperfekt

ich	hatte	gezwungen
du	hattest	gezwungen
er/sie/es	hatte	gezwungen
wir	hatten	gezwungen
ihr	hattet	gezwungen
sie	hatten	gezwungen