na̱gend ПРИЛ
I. na̱gen [ˈnaːgən] ГЛАГ нпрх
1. nagen (beißen):
2. nagen:
| ich | nage |
|---|---|
| du | nagst |
| er/sie/es | nagt |
| wir | nagen |
| ihr | nagt |
| sie | nagen |
| ich | nagte |
|---|---|
| du | nagtest |
| er/sie/es | nagte |
| wir | nagten |
| ihr | nagtet |
| sie | nagten |
| ich | habe | genagt |
|---|---|---|
| du | hast | genagt |
| er/sie/es | hat | genagt |
| wir | haben | genagt |
| ihr | habt | genagt |
| sie | haben | genagt |
| ich | hatte | genagt |
|---|---|---|
| du | hattest | genagt |
| er/sie/es | hatte | genagt |
| wir | hatten | genagt |
| ihr | hattet | genagt |
| sie | hatten | genagt |
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.
Няма налични примерни изречения
Опитай с друг запис