Leib <-(e)s, -er> [laɪp] СЪЩ м geh
1. Leib (Körper):
2. Leib (Bauch):
- Leib
- корем м
- bei lebendigem Leib verbrennen
-
| ich | leibe |
|---|---|
| du | leibst |
| er/sie/es | leibt |
| wir | leiben |
| ihr | leibt |
| sie | leiben |
| ich | leibte |
|---|---|
| du | leibtest |
| er/sie/es | leibte |
| wir | leibten |
| ihr | leibtet |
| sie | leibten |
| ich | habe | geleibt |
|---|---|---|
| du | hast | geleibt |
| er/sie/es | hat | geleibt |
| wir | haben | geleibt |
| ihr | habt | geleibt |
| sie | haben | geleibt |
| ich | hatte | geleibt |
|---|---|---|
| du | hattest | geleibt |
| er/sie/es | hatte | geleibt |
| wir | hatten | geleibt |
| ihr | hattet | geleibt |
| sie | hatten | geleibt |
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.