в PONS речника
er·brin·gen* ГЛАГ прх
1. erbringen (aufbringen):
- [jdm] den Gegenbeweis [zu etw дат] erbringen [o. antreten]
-
"Банково дело, финанси, застрахователно дело"
| ich | erbringe |
|---|---|
| du | erbringst |
| er/sie/es | erbringt |
| wir | erbringen |
| ihr | erbringt |
| sie | erbringen |
| ich | erbrachte |
|---|---|
| du | erbrachtest |
| er/sie/es | erbrachte |
| wir | erbrachten |
| ihr | erbrachtet |
| sie | erbrachten |
| ich | habe | erbracht |
|---|---|---|
| du | hast | erbracht |
| er/sie/es | hat | erbracht |
| wir | haben | erbracht |
| ihr | habt | erbracht |
| sie | haben | erbracht |
| ich | hatte | erbracht |
|---|---|---|
| du | hattest | erbracht |
| er/sie/es | hatte | erbracht |
| wir | hatten | erbracht |
| ihr | hattet | erbracht |
| sie | hatten | erbracht |
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.