в PONS речника
Front <-, -en> [frɔnt] СЪЩ f
1. Front (Vorderseite):
2. Front ВОЕН:
3. Front (politische Opposition):
"Банково дело, финанси, застрахователно дело"
| ich | frone |
|---|---|
| du | fronst |
| er/sie/es | front |
| wir | fronen |
| ihr | front |
| sie | fronen |
| ich | fronte |
|---|---|
| du | frontest |
| er/sie/es | fronte |
| wir | fronten |
| ihr | frontet |
| sie | fronten |
| ich | habe | gefront |
|---|---|---|
| du | hast | gefront |
| er/sie/es | hat | gefront |
| wir | haben | gefront |
| ihr | habt | gefront |
| sie | haben | gefront |
| ich | hatte | gefront |
|---|---|---|
| du | hattest | gefront |
| er/sie/es | hatte | gefront |
| wir | hatten | gefront |
| ihr | hattet | gefront |
| sie | hatten | gefront |
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.