infirmier (-ière) [ɛ͂fiʀmje, -jɛʀ] СЪЩ m, f
infirmer [ɛ͂fiʀme] ГЛАГ прх
1. infirmer:
infirmerie [ɛ͂fiʀməʀi] СЪЩ f
infirmité [ɛ͂fiʀmite] СЪЩ f
1. infirmité:
infirmière СЪЩ
| j' | infirme |
|---|---|
| tu | infirmes |
| il/elle/on | infirme |
| nous | infirmons |
| vous | infirmez |
| ils/elles | infirment |
| j' | infirmais |
|---|---|
| tu | infirmais |
| il/elle/on | infirmait |
| nous | infirmions |
| vous | infirmiez |
| ils/elles | infirmaient |
| j' | infirmai |
|---|---|
| tu | infirmas |
| il/elle/on | infirma |
| nous | infirmâmes |
| vous | infirmâtes |
| ils/elles | infirmèrent |
| j' | infirmerai |
|---|---|
| tu | infirmeras |
| il/elle/on | infirmera |
| nous | infirmerons |
| vous | infirmerez |
| ils/elles | infirmeront |
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.