wzbić [vzbitɕ]
wzbić св od wzbijać
I. wzbijać <‑ja; св wzbić> [vzbijatɕ] ГЛАГ прх geh
wzbijać kurz, tumany:
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.
едноезични примери (не са проверени от PONS редакцията)
W momencie kolizji, świadkom ukazał się tylko jasny błysk, a następnie, na wysokość trzydziestu metrów, wzbiła się olbrzymia kula ognia.
pl.wikipedia.org Pierwszy prototyp wzbił się w powietrze 7 sierpnia 1945 roku.
pl.wikipedia.org W momencie swojego oblotu był to pierwszy na świecie samolot pasażerski z napędem odrzutowym, który wzbił się w powietrze.
pl.wikipedia.org Pierwszy z nich wzbił się w powietrze 22 czerwca 1947 roku i wykonał 37-minutowy lot.
pl.wikipedia.org AS-5 nie sprostał zadaniu (nie był w stanie wzbić się w powietrze z ziemi), ale wykonał lot „z ręki”.
pl.wikipedia.org