an|weisen ГЛАГ прх irr
1. anweisen (beauftragen):
2. anweisen (anleiten):
| ich | weise | an |
|---|---|---|
| du | weist | an |
| er/sie/es | weist | an |
| wir | weisen | an |
| ihr | weist | an |
| sie | weisen | an |
| ich | wies | an |
|---|---|---|
| du | wiesest | an |
| er/sie/es | wies | an |
| wir | wiesen | an |
| ihr | wiest | an |
| sie | wiesen | an |
| ich | habe | angewiesen |
|---|---|---|
| du | hast | angewiesen |
| er/sie/es | hat | angewiesen |
| wir | haben | angewiesen |
| ihr | habt | angewiesen |
| sie | haben | angewiesen |
| ich | hatte | angewiesen |
|---|---|---|
| du | hattest | angewiesen |
| er/sie/es | hatte | angewiesen |
| wir | hatten | angewiesen |
| ihr | hattet | angewiesen |
| sie | hatten | angewiesen |
PONS OpenDict
Искаш ли да добавиш дума, фраза или превод?
Изпрати ни ново предложение за PONS OpenDict. Предложенията се преглеждат от редакционния екип на PONS и след това се включват в PONS OpenDict.