Translations for „despota“ in the Polish » English Dictionary

despota (-tka) <pl -ci> N m (f) decl f in sing

1. despota (władca absolutny):

despota (-tka)

despot

2. despota (despotyczny człowiek):

despota (-tka)

tyrant

Monolingual examples (not verified by PONS Editors)

Polish

Dramatopisarze i kompozytorzy przedstawiali go jako na poły helleńskiego patriotę, a na poły orientalnego despotę.

pl.wikipedia.org

Określany mianem „wschodniego despoty” scentralizował władzę w kraju, dzięki czemu doszło do szybkiego rozwoju państwa w początkowych latach panowania.

pl.wikipedia.org

Ђорђе Бранковић (ur. 1462, zm. 18 stycznia 1516) – arcybiskup wołoski, święty prawosławny, despota serbski na Węgrzech latach 1485-1496.

pl.wikipedia.org

Urodził się w 1337 roku, w 1341 został podniesiony do godności despoty.

pl.wikipedia.org

Tesalonika, rządzona teraz przez despotę, nie cesarza, nie była już poważnym zagrożeniem.

pl.wikipedia.org